Shafqat en Shagufta:  God bracht ons weer samen, in vrijheid

< Terug naar deel 2 van dit verhaal

Onschuldig

De derde dag van juni 2021 zal dit gezin nooit vergeten. Voor de zoveelste keer staan ze in de rechtbank, maar deze dag horen ze dat het bewijs in hun zaak niet deugt. Het hof schuift daarom het doodsvonnis uit 2014 terzijde en bepaalt dat Shafqat en Shagufta moeten worden vrijgelaten. Omwille van hun veiligheid moeten ze wel in de gevangenis blijven. 

Daarna duurt het bijna een maand tot het gezin eindelijk wordt herenigd op 1 juli. Onder begeleiding van vier militairen worden de kinderen in een militaire colonne naar de Multan gevangenis gereden, daar halen ze hun moeder op. Met een stralende glimlach kijken moeder Shagufta en oudste zoon Zain elkaar aan als ze terugdenken aan dit moment. Zain: “We gaven elkaar een knuffel. Wat een fijne, fijne dag was dit! Daarna zorgden we dat mijn moeder ergens kon douchen, want die isolatiecel was vreselijk vies.”

Het gezelschap rijdt verder naar de mannengevangenis om Shafqat op te halen. Dan is het gezin eindelijk samen. Ze reizen uren verder tot ze worden ondergebracht op een militaire basis. Ideaal zijn de omstandigheden niet, waarin ze vijf weken vertoeven. Hun verblijf heeft geen ramen. Maar ze zijn dankbaar dat ze samen zijn en dat er nu voor het eerst wel goed voor hen gezorgd wordt en de beveiliging is goed geregeld. 

We zijn dankbaar voor iedereen die zich voor dit echtpaar heeft ingespannen, maar boven alles zijn we God dankbaar voor deze wonderlijke redding.”
- Jan Dirk van Nifterik, HVC

Gered

Opeens wordt het opnieuw spannend. Advocaten van de aanklager willen het echtpaar alsnog ter dood veroordeeld zien. Ze stellen vragen bij de vrijspraak en vragen de Hoge Raad om de feiten opnieuw te onderzoeken. 

Wat de aanklager niet weet, is dat het gezin één dag eerder het land Pakistan heeft verlaten. Een Europees land biedt het vervolgde gezin een veilige plek. Er is zo snel mogelijk een vliegtuig geregeld voor het vervolgde gezin. Pas nu ze in Europa zijn, horen ze van het voornemen van de aanklager.
 

• HVC-directeur Jan Dirk Van Nifterik licht toe: “We zijn blij en dankbaar dat de familie Pakistan opeens zo snel kon verlaten, voordat ze opnieuw werden gearresteerd. Als ze deze nieuwe behandeling zouden moeten afwachten zou dat zomaar weer jarenlang kunnen duren. We zijn dankbaar voor iedereen die zich voor dit echtpaar heeft ingespannen, maar boven alles zijn we God dankbaar voor deze wonderlijke redding.”

Gelukkig

Eenmaal in Europa wordt het gezin ook herenigd met de vader en moeder van Shagufta. De moeder van Shagufta vertelt dat ze niet kan stoppen met knuffelen en met huilen. Liefdevol kijkt ze haar dochter aan. Drie generaties zijn weer verenigd, net op het nippertje. 

Ondanks het verhaal dat Shafqat en Shagufta en hun kinderen vertellen, is de sfeer helemaal niet verdrietig. Het is een ‘happy day’ zeggen Shafqat en Shagufta steeds opnieuw in hun beste - net geleerde - Engels. Stralend lachend vertellen ze over hun eerste dag in Europa. Hoe onbeschrijfbaar het is om na al die jaren weer in vrijheid over straat te kunnen. Niet meer vogelvrij te zijn.

Ondanks de scheiding van acht jaar vullen Shafqat en Shagufta elkaars zinnen aan of ze nooit bij elkaar weg zijn geweest. Een stoere tienerzoon leunt tevreden tegen zijn moeder aan en kriebelt haar wang. Dochter Sarah houdt de hand van haar moeder stevig beet. De moeder van Shagufta pinkt steeds een traan van geluk weg. Ze zijn klaar voor hun nieuwe leven samen. “Door God aan ons geschonken”, aldus Shagufta.

Lees meer verhalen van vervolgde christenen >