Inaya  kent de ruwe werkelijkheid van vervolging

Er wordt iemand gemist. Inaya's man werd op veertigjarige leeftijd vermoord en haar kinderen moeten hun vader missen. Een lege plek die Inaya en de kinderen dag in, dag uit confronteert met de ruwe werkelijkheid: het toenemende geweld tegen christenen in Pakistan. 

Christen-zijn in Pakistan is zwaar. Voor veel christenen zelfs heel zwaar. Ook Inaya*, een alleenstaande moeder met vijf kinderen, weet er alles van. Ze woont in Quetta, een stad in Pakistan waar geweld aan de orde van de dag is. Haar gezin leeft in armoede en het is voor Inaya een dagelijkse strijd om rond te komen. Haar gezin is incompleet. Er wordt iemand gemist. Haar man werd op veertigjarige leeftijd vermoord en haar kinderen moeten hun vader missen. Een lege plek die Inaya en de kinderen dag in, dag uit confronteert met de ruwe werkelijkheid: het toenemende geweld tegen christenen in Pakistan. “Mijn man stond bekend als een trouwe christen. Hij werkte voor de overheid en deed altijd trouw zijn plicht. Een paar maanden geleden, in mei 2024, kwam mijn man niet thuis na zijn werk. Ik werd ongerust. Ik belde hem, maar kreeg geen gehoor. Ik probeerde het nog een paar keer, maar zonder resultaat. Opeens werd er bij de voordeur aangebeld. Een politieman stond voor de deur en vertelde dat het erg slecht ging met mijn man en dat ik snel met hem mee moest komen. Samen met mijn oudste zoon Rizwan* ging ik met de agent mee. Onderweg hoorden we van de agent al dat mijn man overleden was. We kwamen aan bij zijn lichaam en we zagen de wonden van vijf kogels zitten.”

“Het was zo’n lieve en zorgzame man,” vertelt Inaya. “Twee dagen voor zijn overlijden hebben we nog een verjaardag gevierd. Aan die mooie dag denken we nog vaak terug. Vermoedelijk is mijn man neergeschoten door een terroristische beweging, die niet wil dat christenen voor de overheid werken.” De verschrikkelijke herinneringen aan de dag van de moord staan in het geheugen gegrift. “Mijn zoon Rizwan is nu 17 jaar oud. Hij heeft op zijn telefoon de foto’s van hoe hij zijn vader aantrof. Hij ligt bijna elke nacht wakker van wat er is gebeurd. Zijn kleine broertjes en zusjes vragen weleens wanneer papa terugkomt. Ze begrijpen nog niet wat er is gebeurd.”

Als oudste zoon ervaart Rizwan veel druk om te helpen in het gezin en voor inkomen te zorgen. Er is bijna geen geld om rond te komen. Ze verkopen nu nog spullen die van zijn vader waren, zodat ze eten kunnen kopen. Van de vijf kinderen kunnen er nog maar twee naar school. Situaties als die van Inaya zijn helaas geen uitzondering in Pakistan. Er zijn vele gezinnen met een soortgelijk verhaal. Hun situatie lijkt uitzichtloos. Verder kijken dan vandaag en morgen lukt vaak niet. Ze moeten eerst deze dag maar eens door zien te komen.

Toch is er door het verdriet, de rouw en de duisternis heen, licht in de ogen van de broeders en zusters uit Pakistan. Ondanks het lijden, het geweld om hen heen, de onbegrijpelijke situaties en het verlies vinden ze hun hoop en kracht in de Heere Jezus. Inaya: “Als Hij voor ons heeft geleden en aan het kruis is gegaan, hoe kunnen we Hem dan verloochenen? We willen trouw blijven aan Hem ook al is het moeilijk en begrijpen we de situaties niet altijd.” Deze christenen kennen iets van de vrede die alleen God kan geven. Dankzij de genade van God mogen zij geloof vinden in de Vredevorst (Jesaja 9:5). Het is een voorrecht om met hen verbonden te zijn. Zij leren ons dat alleen het kennen van Hem, de Vredevorst, echte vrede brengt. Voor hen kunnen we bidden. Bidden voor kracht, bescherming en vrede.

Soms is het ook nodig om voor deze vervolgde vrienden klaar te staan. Om hulp te geven als zij in levensbedreigende situaties zitten. Zodat zij weten: wij staan er niet alleen voor, zelfs als we alleen zijn. Wees ook een Vriend in verdrukking en steun het werk van HVC. Zo maakt u het mogelijk dat christenen in nood snel de juiste hulp kunnen ontvangen.

Ik wil een vriend in verdrukking zijn voor gezinnen zoals die van Inaya >

*Schuilnamen omwille van hun veiligheid.