Elk jaar worden in Pakistan naar schatting meer dan duizend meisjes uit minderheidsgroepen zoals christenen het slachtoffer van gedwongen huwelijken en bekeringen. Voor jonge meisjes zijn gedwongen huwelijken een groot gevaar; deze meisjes moeten dan levenslang hun ‘echtgenoot’ en diens eerste vrouw dienen. Dit is het verhaal van een meisje dat wist te ontsnappen.
“Het begon allemaal met een sms’je van mijn zus. We komen uit een christelijk gezin in Pakistan. Een paar maanden geleden trouwde mijn zus met een islamitische man. Dat doen meer christelijke vrouwen in Pakistan. Islamitische mannen zijn vaak rijker en geven dure cadeaus aan hun verkering, zoals mobieltjes. Mijn zus was verliefd, zei ze. Ze werd na haar huwelijk moslim. Als familie hadden we geen contact met haar en haar man, totdat ze mij dat sms’je stuurde.
‘Ik ben ziek,’ schreef ze, ‘wil je alsjeblieft langskomen om mij te helpen?’ Het was februari 2021. Ik zal het nooit vergeten. Natuurlijk ging ik mijn zus helpen. Maar het bleek een valkuil. Zodra ik binnen kwam, begon de nachtmerrie. Haar man hield mij vast in huis, bedreigde mij, sloeg mij met stroomkabels en dwong mij met hem te trouwen. Ik heb, terwijl hij mij bedreigde met een pistool, mijn handtekening gezet onder zowel een huwelijkscertificaat als een bekeringsverklaring naar de islam. Mijn broer heeft nog geprobeerd in contact met mij te komen, maar hem werden de papieren getoond en te verstaan gegeven dat ik vanaf nu getrouwd was.
Haar man hield mij vast in huis, bedreigde mij, sloeg mij met stroomkabels en dwong mij met hem te trouwen."
Een verschrikkelijke tijd volgde. Ik leefde samen met mijn zus in het huis van haar man. Hij zorgde ervoor dat ik niet kon ontsnappen. Mijn zus was aardig tegen mij, maar deed ook alles wat haar man van haar vroeg. Ik had wel mijn handtekening gezet onder een bekeringsverklaring, maar wilde graag naar de kerk en de Bijbel lezen. Als ik dat aangaf, kreeg ik nog meer klappen.
Ondertussen had mijn familie een rechtszaak aangespannen tegen deze man. Maar rechtszaken in Pakistan duren lang en er was een huwelijkscertificaat, dat maakt het erg ingewikkeld. Gelukkig kwam er een andere kans. Afgelopen oktober, een half jaar na mijn ontvoering, wist ik tijdens het boodschappen doen weg te komen. Ik ben snel naar de winkel van mijn broer gerend en bij hem ondergedoken. Mijn broer woont in een christelijke wijk, hier zou ik relatief veilig moeten zijn.
Helaas is het gevaar nog niet geweken. De man van mijn zus komt elke dag langs het huis van mijn broer gelopen. Ik durf niet alleen thuis te zijn. Mijn broer of zijn vrouw blijven om de beurt bij mij om mij te beschermen. Zij zijn ook bang. Deze man is gevaarlijk en duidelijk naar mij op zoek. Hij heeft ook een rechtszaak aangespannen omdat mijn familie mij zou hebben ontvoerd.
Ik durf niet alleen thuis te zijn. Deze man is gevaarlijk en duidelijk naar mij op zoek."
Met hulp van HVC ben ik ook een rechtszaak begonnen. Ik wil dat de rechtbank het huwelijkscertificaat ongeldig verklaart zodat ik ook juridisch niet meer bij hem hoor. En dat hij een gebiedsverbod krijgt zodat hij niet meer in mijn buurt mag komen. Ook hoop ik dat mijn zus op een dag inziet dat dit een hele slechte man is en terugkomt.
Ik hoop dat ik deze nachtmerrie snel achter mij kan laten en ben dankbaar voor de hulp die ik krijg.”
Om veiligheidsredenen vertelt dit meisje anoniem haar verhaal.
Klaarstaan voor vrienden met problemen is de normaalste zaak van de wereld. Wij staan dag en nacht klaar voor onze vervolgde vrienden en vriendinnen in levensbedreigende situaties. Als Vriend in verdrukking steunt u het werk van HVC en maakt u het mogelijk dat christenen in nood snel de juiste hulp kunnen ontvangen.
