Dominee Mabud: 'Ik wilde christenen de stad uit slaan'
Van de ongeveer 160 miljoen inwoners van Bangladesh is slechts een half procent christen. De overgrote meerderheid (90%) van de bevolking van dit relatief kleine land is islamitisch. Ook dominee Mabud groeide op in een islamitisch gezin. De dominee vertelt: “Ik groeide op als moslim. Op dit moment zijn twee van mijn broers imam en leiders van hun gemeenschap.” Dominee Mabud kwam in 2018 speciaal uit Bangladesh naar Nederland voor de HVC Regiotour en vertelde honderden mensen zijn indrukwekkende verhaal.
"Ik wist eigenlijk niet wat christenen waren en had er verkeerde ideeën over. Christenen, dat waren blanke mensen. En blanke mensen, dat waren allemaal Amerikanen. Kortom, ik had geen idee.” Het publiek reageerde met gelach. Serieus ging de kordate dominee verder: “Toen ik twintig was, hoorde ik van een vriend dat er christenen in onze stad waren. Ook gingen er geruchten dat ze mensen wilden bekeren door hen te verleiden met geld of met een baan. Was men eenmaal christen geworden, moest men moslims beledigen door op de Koran te gaan staan met de Bijbel in de hand. Toen ik die verhalen hoorde, werd ik erg verdrietig en boos op christenen. Ik besloot deze christenen op te zoeken en hen de stad uit te slaan. Ik zag ergens in mijn stad een Bijbelschool. Toen ik naar binnen stapte, zat er tot mijn verbazing iemand met dezelfde huidskleur als ik achter het bureau. Nog verbaasder was ik toen die persoon zei een christen te zijn én ook een Bengaal te zijn. Hoe was zoiets mogelijk?"
Studeren in het geheim
"Ik besloot om eerst meer te lezen over het christendom, om ze daarna te gaan vervolgen. Ik kreeg een Bijbel en christelijke boeken mee van de Bijbelschool. Thuis ging ik de boeken bestuderen. Toen mijn moeder de boeken op mijn tafel zag liggen, werd ze erg boos. ‘Je bent een Jood geworden!’ riep ze uit, ‘En Joden zijn communisten!’ Ook mijn moeder wist duidelijk niet wat christenen zijn. Vanaf dat moment moest ik in het geheim verder studeren.”
Toen ik de Bijbel las, viel ik opnieuw van de ene verbazing in de andere."
Verbazing
“Toen ik de Bijbel las, viel ik opnieuw van de ene verbazing in de andere. Er worden veel dezelfde geschiedenissen in beschreven als in de Koran! De schepping, Adam en Eva, de profeten – er zijn allemaal overeenkomsten met wat moslims geloven. Ik ging zowel de Koran als de Bijbel bestuderen en probeerde te ontdekken waar de fouten in het Nieuwe Testament zaten. Met mijn imams en de Bijbelschoolleiders had ik pittige gesprekken en discussies. Na twee jaar raakte ik ervan overtuigd dat ik een zondaar ben. Niet in de eerste plaats omdat ik zonde doe, maar omdat ik al in zonde geboren ben. We hebben zonde geërfd. En alleen dankzij het offer van Jezus Christus is er vergeving. Op 12 januari 1985 kwam Jezus in mijn leven.”
Want hoe kan iemand geloven, als hij of zij nog nooit het Goede Nieuws heeft gehoord?”
Radicaal veranderd
“Vanaf dat moment veranderde mijn leven radicaal. Ik was alcoholverslaafd, ik gokte, ik bedreef op onethische wijze handel … ik stopte er allemaal mee. Ook moest ik vluchten voor mijn familie. Ik dook onder bij een zendingsorganisatie en ging wat later studeren aan een Bijbelschool. Tijdens mijn studie raakte ik er van doordrongen dat de Heere een plan heeft met mijn leven. Zijn doel met mijn leven is dat ik de mensen van Bangladesh moet bereiken met het Evangelie. Dat betekent dat ik het Evangelie moest gaan brengen onder moslims. Ik besloot de Heere te volgen. Dat is nu 35 jaar geleden en tot op de dag van vandaag evangeliseer ik onder de moslims van Bangladesh.”
Evangelie voor de Rohingya
“Vijf jaar geleden hoorde ik over een volk, genaamd de Rohingya. Dit volk is stateloos, de Rohingya bezitten van geen enkel land het burgerschap. Hun verhaal doet me denken aan het volk Israël, dat in Egypte in slavernij moest werken voor de farao. De islamitische Rohingya zijn met geweld onderdrukt in het boeddhistische Myanmar. Een deel is gevlucht naar Bangladesh, waar nu 1,2 miljoen Rohingya in 32 vluchtelingenkampen wonen. Ik besloot op dat moment hen te gaan helpen en te proberen ook hen te bereiken met het Evangelie. De Heere zegende dit werk en op dit moment zijn er al 360 gezinnen christen geworden.”
Zowel in Bangladesh als in de vluchtelingenkampen van de Rohingya is het moeilijk en gevaarlijk om in Jezus Christus te geloven, zo blijkt uit de vele verhalen van dominee Mabud. Hij riep het publiek op te bidden voor Bangladesh, voor de Rohingya, maar vooral om het Evangelie te delen met wie er nog nooit van heeft gehoord: “Want hoe kan iemand geloven, als hij of zij nog nooit het Goede Nieuws heeft gehoord?”
